Luciferianism

One type of Luciferianism is the worship or reverence of Lucifer as a deity. Such religion is related to Satanism—though it attempts to emphasize the more “positive” aspects of Lucifer. Another type of Luciferianism is nontheistic and views Lucifer as nothing more than a symbol of mankind’s quest for wisdom and enlightenment. The name “Lucifer” comes from a translation of Isaiah 14:12. It literally means “bright star, shining star, or morning star.” Most scholars see this as a description of Satan before his rebellion against God. Passages like Isaiah 14 and Ezekiel 28 teach that Satan was created the highest, most beautiful of the angels, but that his pride and desire for God’s own throne resulted in his being cast out of heaven and being given the name “Satan” (meaning “adversary”). The first type of Luciferianism is really nothing more than the worship of Satan as the god of this world (2 Corinthians 4:4). Satan is venerated as a being of knowledge and light (2 Corinthians 11:14–15). The focus is on the “good” that was in Lucifer prior to his rebellion and not the evil and darkness that is associated with the name “Satan.” Though Lucifer and Satan are one and the same, Luciferianism portrays him as a god of light, a god of knowledge, and a god of magic. Luciferians seek to become gods themselves, a position attained by living a life of goodness, seeking after knowledge, practicing magic, and opening one’s mind to the cosmic mind of Lucifer. In many ways, Luciferianism resembles Gnosticism. The other type of Luciferianism, which rejects the idea that Lucifer is a personal being, is still seeking enlightenment apart from the truth of God. These Luciferians may see themselves as lovers of light and goodness, but they are embracing falsehood. Satan does not care if people believe in him or not; he can still lead them astray. Ομάδες που συμμορφώνονται με τις διδασκαλίες της Luciferian είναι λίγες και πολύ μακριά, αν και στοιχεία του Luciferianism βρίσκονται στις μασονικές διδασκαλίες, στη Wicca και στη φιλοσοφία της Νέας Εποχής. Επειδή δεν υπάρχει συμφωνημένο δόγμα, οι πεποιθήσεις της Luciferian ποικίλλουν από ομάδα σε ομάδα. Η μεγάλη ποικιλία πεποιθήσεων μεταξύ των οπαδών της Λουσιφεριανής έχει συμβάλει στην πεποίθηση ότι ο Λουσιφεριανισμός είναι απλά ένα υποσύνολο του σατανισμού, μια μίνι-ονομασία των ειδών. Αν και ορισμένοι οπαδοί θα ήταν γρήγοροι να καταγγείλουν έναν τέτοιο ισχυρισμό, ο Λουσιφεριανισμός είναι κατά τα άλλα δύσκολο να κατηγοριοποιηθεί. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: Ο Λούσιφερ / Σατανάς δεν είναι ένα ον που πρέπει να λατρεύεται, ούτε αυτός πρέπει να αντιμετωπίζεται ελαφρώς. Είναι ένα πολύ ισχυρό ον και εχθρός των ψυχών μας. Η Βίβλος τον περιγράφει ως «ο διάβολος [που] περιστρέφεται σαν ένα λιοντάρι που βρυχάται και ψάχνει κάποιον να καταβροχθίσει» (1 Πέτρου 5: 8). Όσοι εμπλακούν μαζί του τελικά θα το μετανιώσουν, καθώς θα καταβροχθίσουν τις ψυχές τους ως ανταμοιβή για τη λατρεία τους. «Αντισταθείτε σε αυτόν», προειδοποιεί ο Πέτρος στο εδάφιο 9, «σταθεροί στην πίστη». Η πίστη που εννοεί είναι η πίστη στον Ιησού Χριστό ως Κύριο και Σωτήρα, γιατί μόνο του μπορεί να μας σώσει από την κόλαση, τον απόλυτο προορισμό όλων όσων ασχολούνται με τον Ελεύθερο. Gian Giorgio Trissino Both I and J were used interchangeably by scribes to express the sound of both the vowel and the consonant. It wasn't until 1524 when Gian Giorgio Trissino, an Italian Renaissance grammarian known as the father of the letter J, made a clear distinction between the two sounds. “We are on the verge of global transformation all we need is the right major crisis and the nations will accept new world order” (David Rockefeller, September 14th,1994)